سه‌شنبه ۷ اردیبهشت ۱۴۰۰ - ۰۰:۳۳
"جراحت"؛ موفقیتی دیگر در کارنامه عسگرپور و نعمت الله

حوزه/ سریال "جراحت"، هر چند که مثل برخی از سریال های تلویزیونی در ذهن و خاطره بینندگان عام باقی نمانده اما به هر حال موفقیتی دیگر در کارنامه عسگرپور و نعمت الله به عنوان کارگردان و نویسنده این مجموعه تلویزیونی باید قلمداد شود.

به گزارش خبرگزاری حوزه، از جمله سریال های تلویزیونی که با وجود گذشت سال ها از زمان ساخته شدن، همچنان در بازپخش های شبکه های مختلف سیما، جزو پرمخاطب ترین هاست، سریال" جراحت" به کارگردانی محمد مهدی عسگرپور است.

این سریال محصول سال ۱۳۸۹ به تهیه کنندگی محمدرضا شفیعی و نویسندگی سعید نعمت الله است و طبعاً مخاطبان تلویزیونی در این سال ها به فیلمنامه و به خصوص دیالوگ های خاص نعمت الله عادت کرده اند.

قصه "جراحت" که در آن بازیگران شاخصی همچون امین تارخ، ثریا قاسمی، آتنه فقیه نصیری، علی عمرانی، رامین راستاد و ... به ایفای نقش پرداخته اند به طور خلاصه از این قرار است:" لطیفه مادر ۷۵ ساله دو پسر به‌نام بزرگ و اسماعیل دارد، اکرم و امیر حافظ فرزندان این دو برادر هستند و عقد کرده هم هستند که هنگام عقد اکرم باردار شده و زمان عروسی با آزمایش ژنتیک متوجه می‌شوند که این دو نباید باهم ازدواج کنند و با وجود این مشکل مادر امیر حافظ با این ازدواج شدیدا مخالفت میکند ولی آنها عروسی می‌کنند و بین دو خانواده درگیری شکل می‌گیرد. لطیفه به مسافرت رفته و در راه تصادف می‌کند و وقتی بزرگ و اسماعیل به بیمارستان می‌روند از آنها می‌خواهد که خانواده را سر و سامان دهند و همه دور هم باشند. "

عسکرپور در طول سال ها فعالیت خویش در سینما و تلویزیون نشان داده که در عین مهارت لازم در هدایت بازیگران و البته مجموعه عوامل، قصه گوی خوبی هم است، مضافاً این که معمولاً از نویسندگان خوبی در تولید آثارش استفاده می کند.

یکی از عوامل اصلی موفقیت و پرمخاطب شدن این سریال آن بود که تمرکز داستان روی یک خانواده بزرگ و سنتی بود؛ خانواده ای که اعضای آن از هر طیف فکری و سلیقه ای بودند، اما هیچ کدامشان به عنوان خوب مطلق یا بد مطلق، قلمداد نمی شدند و این نگاه خاکستری به شخصیت ها باعث همذات پنداری بیشتر مخاطب با کلیت اثر می شد.

البته به تعبیر یکی از منتقدین، این سریال در قسمت‌های پایانی، یک ایراد بزرگ پیدا کرد و آن این‌که داستان‌های فرعی و شاخ و برگ‌داری به ماجرا اضافه ‌شدند. موضوعات و داستان‌های فرعی به قدری به داستان اضافه شد که موضوع اصلی عملاً تحت الشعاع قرار گرفت و همین مساله سردرگمی مخاطب شد.

با همه این ها باید بر این نکته تأکید کرد که مخاطب چشم انتظار تماشای آثاری قوی از جنس "جراحت" است که هم در فرم جذابیت دارد و هم این که در محتوا، حرف های قابل توجهی برای بیان.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha